E-Księgarnia
16 listopada na wieczną wartę odszedł Ireneusz Bieniaszkiewicz „Bey” – żołnierz patrolu dywersyjnego pod dowództwem Januarego Ruscha „Kordiana”. Patrol ten wchodził w skład oddziału dyspozycyjnego lubelskiego Kedywu AK, którym dowodzili cichociemni: Jan Poznański „Ewa”, później Stanisław Jagielski „Siapek” oraz Hieronim Dekutowski „Zapora”. Po wkroczeniu sowietów „Bey” został aresztowany przez NKWD i wywieziony do sowieckiego łagru w Banarowiczach.
23 listopada w Lublinie na cmentarzu przy ul. Lipowej odbyły się uroczystości pogrzebowe, w których wzięli udział przedstawiciele IPN Lublin.
***
Ireneusz Bieniaszkiewicz urodził się 15 listopada 1925 roku w Pabianicach. Był synem zawodowego oficera Wojska Polskiego. W 1943 roku nawiązał kontakty z podziemiem. Wstąpił do Armii Krajowej i przyjął pseudonim „Irenka”. Został przydzielony do szkoły podchorążych piechoty, którą ukończył w lutym 1944 roku.
„Irenka” otrzymał przydział do patrolu dywersyjnego dowodzonego przez Januarego Ruscha „Kordiana”, podlegającego strukturom lubelskiego Kedywu AK. Całością oddziału dyspozycyjnego, mającego później tworzyć I pluton Oddziału Partyzanckiego 8. pułku piechoty legionów AK, był Hieronim Dekutowski „Zapora”.
Bieniaszkiewicz po przejściu do oddziału partyzanckiego zmienił sobie pseudonim na „Bey”. W ramach drużyny Wojciecha Kozłowskiego „Tomka” wziął udział we wszystkich potyczkach patrolu „Kordiana” z Niemcami, w tym pod Krężnicą oraz Kożuchówką. Działalność konspiracyjną zakończył po wkroczeniu sowietów na teren Lubelszczyzny, gdy w lipcu 1944 roku „Zapora” rozwiązał wszystkie podległe mu oddziały.
Ireneusz Bieniaszkiewicz próbował jakoś normalnie żyć w nowym otaczającym go świecie. Rozpoczął naukę w gimnazjum Hetmana Zamojskiego w Lublinie. 10 listopada 1944 roku postanowił odwiedzić ukrywającego się w Lublinie na ulicy Lubartowskiej swojego dowódcę drużyny „Tomka”. Niestety w jego mieszkaniu został założony przez sowietów kocioł. Wszyscy zostali aresztowani przez NKWD i przez kilka dni przetrzymywani w mieszkaniu, czekając na kolejnych konspiratorów.
Bieniaszkiewicz został przetransportowany do obozu Jogle koło miejscowości Borowicze w obwodzie nowgorodzkim. Obóz nr 270 powstał na bazie utworzonego w latach I wojny światowej obozu dla jeńców wojennych. W latach 1918–1939 przetrzymywano w nim głównie obywateli radzieckich, prawdziwych i domniemanych wrogów nowego reżimu. Po 1941 roku obóz został przekształcony na obóz pracy dla jeńców wojennych. Jesienią 1944 roku, w związku z rozkazem o likwidacji antyradzieckiego podziemia, obóz Browiczach stał się jednym z trzech miejsc, gdzie byli wysyłani byli żołnierze Armii Krajowej schwytani przez NKWD. Jak informuje Aleksandra Arkusz do przetrzymywania internowanych akowców wyznaczono w 1944 r. trzy główne obozy: nr 41 w Ostaszkowie (obwód kaliniński), nr 270 w Borowiczach (obwód nowgorodzki) oraz nr 178 w Riazaniu (obwód riazański). Przeszło przez nie 8587 żołnierzy AK13. Prawie połowa z nich była osadzona w największym w północno-wschodnim rejonie ZSRR obozie w Borowiczach.
Ireneusz Bieniaszkiewicz powrócił z zesłania 22 lutego 1946 roku. Starał się powrócić do normalnego życia mieszkając w Lublinie. Najpierw ukończył Szkołę Mechaniczną, a później prawo na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1959 roku zrobił aplikację adwokacką. Przez lata prowadził swoją praktykę adwokacką, kierował zespołem adwokackim nr 1, działając także aktywnie w samorządzie adwokackim. W latach 1983–1992 był członkiem ORA w Lublinie, w okresie 1986–89 wicedziekanem, a w przełomowych latach 1989–1992 pełnił urząd dziekana ORA w Lublinie. W latach 1995–2001 był członkiem Naczelnej Rady Adwokackiej.
Był wielokrotnie odznaczany: Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem Zesłańców Sybiru. W 1986 r. otrzymał złotą odznakę Adwokatury PRL, zaś w 1995 r. – odznaczenie Adwokatura Zasłużonym. W 1998 r. udekorowany został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2011 roku z okazji obchodów 30-lecia powstania „Solidarności” otrzymał Srebrny Pamiątkowy Medal Ministra Sprawiedliwości.
za: https://zaporczycy.com.pl/zmarl-ireneusz-bieniaszkiewicz-bey/