E-KsięgarniaUroczystości pogrzebowe miały charakter państwowy i odbyły się z udziałem asysty wojskowej. Wziął w nich udział dr Rafał Leśkiewicz, rzecznik prasowy IPN p. o. zastępcy dyrektora Oddziału IPN w Lublinie z delegacją pracowników Oddziału.
Msza święta w kościele pw. św. Wawrzyńca w Rogóźnie roczpoczęła uroczystości pogrzebowe. Po uformowaniu konduktu pogrzebowego uczestnicy przeszli na cmentarz parafialny, gdzie spoczłęy szczątki śp. Stanisława Marciniaka w grobie obok jego żony, a także grobu jego bliskich, rodziny Marciniaków zamordowanych przez okupantów niemieckich za pomoc udzieloną Żydom.
Przez kilkadziesiąt lat jego szczątki spoczywały w bezimiennej mogile na cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie. Te bezimienne groby wołają o przywrócenie imion i nazwisk naszym polskim bohaterom - przypomniał zebranym dr Rafał Leśkiewicz.
Pogrzeb Stanisława Marciniaka ps. "Niewinny", "Janusz" zorganizowali: Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Lublinie, Lubelski Urząd Wojewódzki, Urząd Gminy Ludwin i Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Wawrzyńca w Rogóźnie.
Stanisław Marciniak ps. "Niewinny", "Janusz"
Urodził się 1 sierpnia 1915 r. w miejscowości Dratów w powiecie lubartowskim.
Był synem Stanisława i Józefy z d. Ozga. W latach 1937-1938 odbył służbę
wojskową w 12. Pułku Ułanów Podolskich. W okresie niemieckiej okupacji był
żołnierzem Batalionów Chłopskich na placówce w Abramowie.
Od stycznia 1946 r. był członkiem oddziału Józefa Struga „Ordona”. Ujawnił się
w 1947 r. przed Powiatowym Urzędem Bezpieczeństwa Publicznego w Chełmie,
jednak pozostał dalej w konspiracji. Po śmierci „Ordona” i jego zastępcy
Stanisława Falkiewicza pseud. „Ryś”, przejął w grudniu 1947 r. komendę nad
oddziałem. Grupa przetrwała w terenie do maja 1948 r., kiedy uległa rozpadowi.
Marciniak wyjechał wówczas na Ziemie Odzyskane, a następnie do Płocka.
Pracował w stoczni rzecznej w Płocku jako strażak i strażnik przemysłowy.
Poszukiwany przez UB, powrócił we wrześniu 1951 r. na Lubelszczyznę i dołączył
do oddziału Edwarda Taraszkiewicza pseud. „Żelazny”.
Został aresztowany 6 października 1951 r. w wyniku obławy zorganizowanej
przez UB-KBW w kolonii Zbereże nad Bugiem i przewieziony do
Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego we Włodawie. Stamtąd
został przeniesiony do Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego
w Lublinie, a następnie osadzony w więzieniu na Zamku w Lublinie.
Przeszedł intensywne i ciężkie śledztwo. Wojskowy Sąd Rejonowy
w Lublinie 14 sierpnia 1952 r. skazał Marciniaka na karę śmierci, którą
wykonano 12 stycznia 1953 r. w więzieniu na Zamku w Lublinie.
Szczątki Stanisława Marciniaka odkryto w listopadzie 2017 r. podczas prac
ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN na Cmentarzu
Rzymskokatolickim przy ul. Unickiej w Lublinie.