E-KsięgarniaNa budynku Szkoły Podstawowej w Stróży (ul. Akacjowa 2A) w gminie Kraśnik znalazła się tablica pamiątkowa przypominająca rodzinę Karoliny, Jana oraz ich córki Edwardy Sikorów z pobliskiej Stróży Kolonii, którzy przeszło dwa lata udzielali w swym gospodarstwie schronienia żydowskim współobywatelom. Przede wszystkim 7-osobowej rodzinie Edelsteinów, przed wojną mieszkającej w Stróży, która dzięki temu w całości przetrwała koszmar niemieckiej okupacji. Poza sąsiadami Państwa Sikorów z ich pomocy korzystały cztery kolejne osoby zbiegłe z kraśnickiego getta, z których trzy przeżyły. Taka postawa nie zawsze spotykała się z akceptacją otoczenia, choć w pomoc Żydom zaangażowani byli także inni mieszkańcy okolicy. Krótko po wojnie gospodarstwo Sikorów zostało obrabowane i spalone.
Drugie z upamiętnień powstało w Biłgoraju i dotyczy historii pomocy, która zakończyła się tragicznie. Przy ul. Marii Konopnickiej, obok cmentarza żydowskiego, uczczona została rodzina Wisławy i Pawła Trzcińskich. W czasie okupacji w prowadzonym przez siebie w Biłgoraju przy ul. 3 Maja skupie skór Paweł Trzciński zatrudniał żydowskich rzemieślników, a na przełomie 1942 i 1943 r., po likwidacji getta, na terenie zakładu zaczęły się ukrywać dwie żydowskie rodziny. Państwo Trzcińscy wspierali ich dostarczając żywność. 17 lutego 1943 r. Niemcy odkryli kryjówkę. Żydzi zostali zamordowani na miejscu. Trzcińscy byli przed śmiercią poddani torturom i przesłuchaniom. Zginęli na początku marca 1943 r. Szczęśliwie ocalała ich córka, Gabriela. Według złożonej przez nią relacji do śmierci rodziców i ukrywających się Żydów miał doprowadzić donos miejscowego Polaka.
Upamiętnienia ufundowało Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Lublinie i mogły powstać dzięki pomocy władz samorządowych: Burmistrza Biłgoraja, Janusza Rosłana i Wójta Gminy Kraśnik, Mirosława Chapskiego.